Czarnogóra to kraj o bogatej historii i wspaniałych krajobrazach naturalnych, który przyciąga uwagę turystów i inwestorów z całego świata. W poprzednich artykułach poruszaliśmy już te tematy system podatkowy, możliwości inwestycyjne, legalizacja nieruchomości и Postęp Czarnogóry na drodze do członkostwa w UE. Oczywiście warto było zacząć od nazwy kraju, jego pochodzenia i krótkiej historii. Poprawmy się i w tym artykule powiemy trochę więcej o kraju, który jest bliski naszemu sercu.
Skąd wzięła się nazwa Czarnogóra?
Nazwa Czarnogóra (po włosku Czarnogóra) pochodzi od weneckiego wyrażenia „monte negro”, co tłumaczy się jako „czarna góra”. Nazwa ta pojawiła się po raz pierwszy w kronikach Republiki Weneckiej w XIV wieku i była używana do opisania regionów górskich pokrytych gęstymi lasami, które z daleka wydawały się ciemne i ponure. Ten imponujący widok wywarł duże wrażenie na weneckich żeglarzach, którzy nadali krajowi obecną nazwę.
Co się wydarzyło w tych czarnych górach?
Historyczne ślady wczesnego osadnictwa ludzkiego w Czarnogórze sięgają ponad 180 000 lat temu. Pierwsza wiarygodna koncepcja składu etnicznego tych wczesnych osadników sięga wczesnej epoki brązu (2000-1500 p.n.e.). Znaleziska archeologiczne pokazują, że Ilirowie nazywali ten kraj swoim domem. We wczesnej epoce żelaza (1000-500 p.n.e.) Ilirowie stworzyli sieć plemienną, która z czasem rozwinęła się w pełnoprawne państwo w Czarnogórze.
Państwo iliryjskie nie trwało długo. Po jego upadku Rzymianie zaczęli migrować w ten region, co doprowadziło do procesu romanizacji, podczas którego plemiona iliryjskie przyjęły rzymskie zwyczaje. Ta synteza kulturowa była szczególnie intensywna w III-IV wieku.
Kiedy Cesarstwo Rzymskie podzieliło się na Wschodnie i Zachodnie, współczesna Czarnogóra stała się częścią Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego, które później stało się znane jako Cesarstwo Bizantyjskie. Jednak w VI wieku tereny te zaczęli zasiedlać Słowianie, a już w VII wieku przodkowie Czarnogórców mieszali się już z ludnością iliryjsko-rzymską w rejonie Dokleja, który znajdował się w pobliżu Jeziora Szkoderskiego, w okolicy obecnej stolicy Podgoricy.
W 1042 r. Czarnogóra uzyskała niepodległość, a w 1077 r. stała się królestwem, jednym z pierwszych niepodległych państw na Bałkanach. Doclea otrzymała nową nazwę – Zeta. W XIV wieku dynastie Balsic i Cernojevic uczyniły Zetę niezależnym państwem feudalnym, ale wraz z przybyciem Turków dynastia Cernojevic przeniosła swoją stolicę do miasta Cetinje, które obecnie nazywa się Królewską Stolicą Cetinje.
Czarnogóra utraciła niepodległość w 1496 roku, kiedy została podbita przez Turków. W kolejnych stuleciach Czarnogóra stopniowo stawała się silniejsza, a jej plemiona rozwinęły się w niezależne społeczności. W XVII wieku metropolici Czarnogóry stali się ważnymi postaciami politycznymi.
W 1697 roku w Czarnogórze zaczęła rządzić dynastia Petrovic-Njegosi, a jej panowanie trwało do 1918 roku. Pomimo przewagi liczebnej Czarnogórcy zdołali odnieść ważne zwycięstwa nad Turkami w bitwach pod Martinići i Krusi (1796) oraz Grahovac (1858).
W XX wieku Czarnogóra doświadczyła wielu zmian. Po I wojnie światowej utraciło niepodległość i stało się częścią Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, które później zostało przemianowane na Królestwo Jugosławii. Podczas II wojny światowej Czarnogóra aktywnie stawiała opór włoskiej okupacji, która doprowadziła do znacznych strat i zniszczeń.
Po wojnie Czarnogóra stała się jedną z sześciu równych republik w ramach Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii. W tym okresie kraj otrzymał znaczne inwestycje w infrastrukturę i przemysł, co przyczyniło się do jego rozwoju gospodarczego.
Po upadku Jugosławii w 1992 r. Czarnogóra utworzyła unię z Serbią, która obowiązywała do 2006 r. W tym roku odbyło się referendum, w którym 55,5% wyborców opowiedziało się za niepodległością Czarnogóry. 3 czerwca 2006 roku Czarnogóra oficjalnie stała się niepodległym państwem. W 2017 roku kraj dołączył do NATO, co wzmocniło jego pozycję międzynarodową.
Historia Czarnogóry to historia przetrwania i adaptacji. Pomimo wszystkich wyzwań, kraj ten stał się wyjątkowym połączeniem starożytnego dziedzictwa i nowoczesnego uroku.
